یک ایده خوب الزاماً به یک محصول خوب منجر نمیشود و همچنین یک محصول خوب نیز الزاماً به ایجاد یک شرکت موفق منجر نمیگردد. اولین رویداد در راهاندازی یک شرکت دارای رشد بالا به توسعه یک محصول متقاعدکنندهای مرتبط است که مشکلی از بازار را حل کند. برای این مهم، باید ایدهاتان را از منظر سرمایهگذار بررسی کند به طوریکه به طور شفاف و منسجم بیان کند که چگونه از ایده شما سود میبرد، چگونه شما محصول یا خدمت اتان و در کدام بازار ارائه میکنید، و چگونه و در چه موقع پول حاصل میشود. در آخر شما باید ایده خود را به بهترین و جذابترین حالت بیان کنید.
به طور کلی، اکثر کارآفرینان به «فناوری» و سرمایهگذاران بر «بازار» متکی هستند. زمانی که فناوری بر جنبههای فنی و علمی ایده تأکید دارد، بازار به دنبال سود بر اساس ریسکهای مالی یک شرکت استارتآپی است. بنابراین، بین فرهنگهای سرمایهگذاری و کارآفرینی با توجه به تأکید سرمایهگذاری بر نیازهای بازار و کارآفرینی بر آخرین نوآوریها یک دوگانگی مشخص وجود دارد. کارآفرین باید این خلا فرهنگی را با اطمینان از از اینکه فناوری او یک نیاز مبرم بازار را پاسخ میدهد پر کند.
طرحریزی کسب و کار و کانالهای تجاریسازی
تعدادی کارآفرینان فناوری، طرحریزی شغلی را به چشم یک «بلیط» پذیرش به بازی تجاریسازی مینگرند، اما طرحریزی شغلی در واقع همتای ایجاد تئوری علمی است و این فرآیندی است که در آن «حدس به اعتبار» تبدیل و «حس ششم با حقیقت» جایگزین میشود. طرحریزی شغلی پیشگام تجاریسازی است و طرح کسب و کار و کانالهای تجاریسازی باید به صورت مشخص به همهی سهامداران متصل گردد. سه کانال گسترده تجاریسازی فناوری شما وجود دارد:
- فروش یا تخصیص مالکیت فناوری به یک شرکت مشخص
- دادن مجوز فناوری به یک شرکت موجود
- تأسیس یک شرکت
انتخاب کانال صحیح مهم است. متغیرهای کلیدی برای تصمیمگیری راجع به این شامل ماهیت خود فناوری، صنعتی که فناوری به آن اعمال میشود و اهداف مخترع است. برخی تأسیس یک شرکت جدید را به دلایل زیر توجیهپذیر میبینند:
- پتانسیل بازار برای فرصتی که ارزش ریسک داشته باشد.
- حداکثرسازی ارزش فناوری
- تمایل به کار با یک فرد باتجربه که قادر به مدیریت شرکت باشد.
- مخاطبین موجود برای ایجاد یک تیم شغلی و دستیابی به منابع و حمایتها
- تلاشهای قبلی برای صدور مجوز فناوری که موفق نبوده است.
ملاحظات کلیدی اولیه
ایجاد یک شرکت جدید موفق دشوار است و موفقیت اغلب به واسطه عواملی که خارج از کنترل شما هستند، به وجود میآید. واقعیت واضح این است که بخش بزرگی از استارت آپها با شکست مواجه میشوند. اگرچه ایجاد یک شرکت جدید برای تجارت فناوری شما بیشترین خطر را دارد، از طرفی میتواند به بالاترین پاداش نیز منجر شود. در زیر مواردی وجود دارد که هنگام تصمیمگیری برای ایجاد یک شرکت جدید باید لحاظ شود:
1- آیا اختراع شما یک فناوری مختلکننده است؟ اگر چنین نباشد، چگونه طبقهبندی می شود؟
2- چه مدت طول میکشد که یک محصول تجاری به بازار عرضه شود؟
3- میزان ریسک مرتبط با این استارت آپ چیست؟
4- آیا این فناوری کاربردهای مشخص و بازار مشخصی دارد؟
5- چه کسی صاحب مالکیت معنوی است؟
6- نقش شما در شرکت جدید کدام است؟ کارمند تمام وقت، عضو هیئت مدیره، اجرایی یا مشاور؟
7- اهداف شرکت چیست؟
8- آیا سرمایه شرکتهای سرمایه گذاری خصوصی لازم خواهد بود؟ اگر چنین است، آیا بالاخره شرکت فروخته یا دارای سهام عمومی میشود؟ سرمایهگذاران خصوصی برای بازگشت سرمایه خود، به این استراتژی های خروج متکی هستند.
9- ارزیابی فعلی شرکت چیست؟ ارزشگذاریها بر اساس عوامل مختلفی همچون مرحله توسعه، اثبات ایده (POC Lab) است.
10- آیا با مشتریان بالقوه صحبت کردهاید؟ اطلاعات ارزشمند شامل آنچه که مشتریان بیشتر به آن توجه میکنند، راهحلهای موجود برای مسائل و اینکه چقدر حاضرند روی یک راه حل هزینه صرف کنند، است.
در نهایت گامهای زیر قبل از شروع به کار لازم هستند:
· شکل قانونی کسب و کار (شراکت، شرکت با مسئولیت محدود و غیره) را انتخاب کنید.
· برای دریافت شماره شناسایی مالیات اقدام کنید.
· برای دریافت مجوزهای لازم برای کسب و کار خود اقدام کنید.
· برای بیمه کارکنان خود اقدام کنید.
· به دنبال ثبت برند تجاری، گرفتن کپیرایت یا حق ثبت اختراع برای حفاظت از داراییهایتان باشید.
· اقدام به جذب مشاوران صاحب صلاحیت در بحثهای حقوقی و مالیاتی کنید.
استفاده از مشاور حقوقی به صورت چشمگیری فرآیند تصمیمگیری را در زمان راهاندازی یک شرکت بهبود میبخشد. یک وکیل با تجربه در کسب و کارهای کوچک میتواند گزینه خوب و قابل اعتمادی باشد.
برداشت مطلب با ذکر منبع مجاز است.