در یک بعد از ظهر ابری ماه آوریل، بدنه زنگ زده کشتی Andrey Dolgov با ریختن آب آغشته به روغن خود در دریا در تلاش برای فرار بود. با دنبال شدن آن توسط قایق گشت مسلح، شناور ماهیگیری شانس کمی برای فرار داشت. یک پهپاد و هلیکوپتر حلقه محاصره را تنگ‌تر می‌کردند. شاید باور آن سخت باشد که این شناور بدقواره و زنگ زده یکی از شناوهای به شدت تحت تعقیب بوده است. این شناور مهمترین سرمایه ارزشی دریا یعنی ماهی‌ها را غارت می‌کردند. این کار بخشی از شبکه جنایی سازمان‌یافته‌ای بود که از طریق خلا قانون دریایی و نظارت بندری در حال رشد بود. عملیات توقیف شناور و خدمه ماحصل ماه‌ها همکاری بین‌المللی بین پلیس، مسئولان اداره بندر و ردیابی ماهواره‌ای بود. کاپیتان و خدمه از دستگیری شوکه و در تلاش برای انکار موضوع با شکسته نشان دادن یخچال‌ها و دیگر قسمت‌های کشتی بودند. هنگامی‌که افسران نظامی بعد از کمین در دهانه تنگه مالاکا (یک خط کشتیرانی مهم بین شبه جزیره مالی و جزایر اندونزی سوماترا) وارد کشتی شدند، با حجم قابل توجهی تور ماهیگیری چشمه ریز مواجه شدند که تا 29 کیلومتر در حال تورریزی گسترده می‌شد. در یک سفر، آن حجم تور انواع ماهی صید شده به ارزش 6 میلیون دلار را به صورت غیرقانونی به ساحل منتقل می کردند و در بازار سیاه یا فروشگاه‌های مجاز ماهی‌فروشی می‌فروختند. سرانجام، ماهی‌ها در طبقات فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و سفره مردم قرار می‌گرفتند. به طور تقریبی، 20% صید ماهی در دنیا غیرقانونی است. این شناور طی 10 سال به صورت غیرمجاز فعالیت می‌کرده است و پیش‌بینی می‌شود که 38 میلیون دلار ماهی از دریا چپاول کرده باشد. با استحصال چنین پولی واضح است که ماهیگیری غیرمجاز به شغلی سازمان‌یافته تبدیل خواهد شد. این شناور در آب‌های بین‌المللی در حال فعالیت بوده است و پلیس بین‌الملل نقشی چشم‌گیر در شکار این شناور داشته است. اینچنین بهره‌برداری از ذخائر دریا دارای اثرات بیشتری تا به دست آوردن پول برای مجرمان است. برخی فجایع نظیر توطئه، پول‌شویی، برده‌داری (خدمه روی چنین شناورهایی مجبور به کار و زندانی می‌شوند) و اثرات زیست محیطی به دنبال دارد. ماهیگیری غیرقانونی یکی از بزرگترین تهدیدات شیلات است. استفاده از وسایل صید ماهی توسط آنها نیز اثرات مخربی روی مرجان‌ها دارد. این شناور در ابتدا غیرقانونی فعالیت نمی‌کرده است. این شناور 54 متری در سال 1985 برای صید ماهی تن در ژاپن ساخته شده بود و به صورت قانونی برای شرکت غذای دریایی ژاپنی فعالیت می‌کرده است. بعد از دست به دست شدن چندباره بعد از 1995 قبل از فعالیت تحت پرچم فیلیپین، تحت پرچم کشور کره فعالیت داشت. بین سال‌های 2008 تا 2015 این کشتی به صید دندان‌ماهی و یخچال مجهز شده بود. دندان‌ماهی در رستوران‌های سرتاسر جهان دارای قیمت بالایی است و گاهی اوقات به «طلای سفید» آن را می‌شناسند و برای صید آن به مجوز نیاز است.
هنگامی که به قایق در مورد صید غیرمجاز به مدت 10 سال در اکتبر 2016 توسط مقامات چینی مظنون شدند؛ آن را در حین تخلیه دندان‌ماهی مشاهده می‌کردند؛ در حالی که آنها را به صورت غیرقانونی صید نموده بودند. این کشتی تحت پرچم کمبوجیه و توسط شرکتی که در کشور بلیز ثبت شده بود فعالیت داشت. بعد از ردگیری توسط مقامات چینی، توانست به اقیانوس هند بگریزد. به هرحال، این شناور غیرمجاز اعلام شد. پیش از 2017، شناور به Sea Breez 1 تحت پرچم توگو تغییر نام داده بود. با این تاکتیک آنها می‌توانستند با تغییر هویت خود به هر بندری وارد شوند. بالاخره در فوریه 2018، این کشتی را در بندری در ماداگاسکار توقیف کردند و در آن موقع کاپیتان شناور شماره IMO (سازمان بین‌المللی دریایی) و مدارک قلابی ارائه کرد. بعد از آزادسازی مجدد، در این شناور یک سیستم ردیاب خودکار که برای جلوگیری از برخورد کشتی‌ها در دریا است قرار دادند. این سیستم شناسایی به AIS یا همان سامانه شناسایی خودکار، مکان را مخابره می‌کند و این سیگنال توسط تجهیزات رادیویی و ماهواره‌ها دریافت می‌شود. جالب این بود که با ردیابی این شناور، مسئولان یک مسیر پیچ در پیچ به سرتاسر جهان مشاهده کردند. با مشاهده چنین وضعیتی، یک تیم تحقیق و تفحص روی عرشه آن در آب‌های موزامبیک حضور پیدا کردند و تجهیزات زیاد ماهیگیری و مدارک ناقص پیدا کردند. آنها مدارک و پاسپورت خدمه را توقیف نمودند؛ ولی قبل از بازرسی‌های بیشتر از این شناور باز موفق به فرار شد. این بار با داشتن موقعیت دقیق شناور با استفاده از ماهواره و گرفتن تصاویر ماهواره‌ای در ساحل ماپاتو (پایتخت موزامبیک) آن را شناسایی کردند. با استفاده از الگوریتم‌ها و تصاویر ماهواره‌ای که پروژه‌ای از سیستم پایش شناورهای ماهیگیری گوگل در جهان است، شناور شناسایی شد. این تیم از پردازش تصویر ماهواره‌ای مادون قرمز استفاده کردند که به آنها امکان دریافت اطلاعات در شب را می‌داد. با وارد عمل شدن، شناور به سمت آب‌های آزاد در حال فرار بود و جالب اینکه مقامات تانزانیا حتی خارج از آب‌های داخلی خود به تعقیب آن پرداختند و آنها را مجبور به توقف کردند. هنگامی که افسران نظامی وارد شناور شدند با افسران و کاپیتان روسی و اکراینی مواجه شدند. بقیه خدمه 20 اندونزیایی بودند که ادعا می‌کردند که نمی‌دانند شناور به صورت غیر مجاز ماهیگیری می‌کرده است.
بعدها اقداماتی مبنی بر به برده گرفته نشدن آنها توسط مقامات مسئول انجام شد. سوالات زیادی در این مورد مطرح می‌شود که چگونه اینگونه شناورها نیروی مورد نیاز خود را تأمین می‌کردند و چگونه مدل شغلی خود را شکل و ماهی را به پول تبدیل می‌کنند. شرکت‌هایی همچون OceanMind در حال توسعه فناوری برای ردیابی شناورهایی هستند که تلاش می‌کنند هویت خود را پنهان نگه دارند. آنها این موضوع را با هوش مصنوعی ترکیب کرده‌اند تا بدانند که آیا قایق‌ها دارای مجوز برای فعالیت در آبهایی که حضور دارند هستند یا خیر.
ردگیری ماهواره ای کشتی
جالب اینکه عده‌ای نیز به دنبال مبارزه با ماهیگیری غیرقانونی هستند. برای مثال، محققان در دانشگاه ساوتمپتون به دنبال راهی برای استفاده از ایزوتوپ‌های شیمیایی برای ردگیری حضور ماهی‌ها در اقیانوس در هنگام صید هستند. این ردگیرهای ایزوتوپی از غذای ماهی‌ها قبل از صید می‌آید. بنابراین، می‌توان تعیین کرد که ماهی‌ها برای فروش غیرقانونی هستند.
برداشت مطلب با ذکر منبع مجاز است.